Biblioterapia jest zamierzonym działaniem korzystania z książek lub materiałów niedrukowanych (obrazów, filmów, itp) prowadzących do realizacji celów rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych, profilaktycznych i ogólnorozwojowych. Koniecznym elementem biblioterapii jest międzyosobowy kontakt indywidualny (biblioterapeuty z jedną osobą), bądź grupowy.

Biblioterapia (bajkoterapia) jest jedną z metod wykorzystywanych z powodzeniem w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Metoda ta opiera się  głównie na wykorzystaniu terapeutycznych wartości literatury. W bibliotekach szkolnych prowadzona jest biblioterapia wychowawczo-humanistyczna. Celów  w pracy  biblioterapeutycznej można stawiać wiele - zawsze w zależności od potrzeb (samoakceptacja, zmiana postaw wobec osób, uczucie współczucia itp.) Do obranych celów dobiera się odpowiedni materiał, pamiętając o tym, żeby pozycje te były terapeutyczne, a nie szkodliwe. Materiały alternatywne takie jak filmy, obrazy, plansze, fotografie, a nawet przedmioty , mogą  także być stosowane  w realizacji biblioterapii. Formy pracy winny być dostosowane do cech psychofizycznych uczestników zajęć. Z dziećmi często stosuje się formy zabawowe, inscenizacyjne czy pogadanki. Obok zabawy jedną  z niewielu metod redukujących lęk  są bajki i baśnie.

W pracy dydaktyczno-wychowawczej z osobami z niepełnosprawnością intelektualną można z powodzeniem wykorzystać bajkoterapię. Przydatne okazują się bajki relaksacyjne-obniżające napięcie emocjonalne oraz bajki psychoedukacyjne - przekazujące dziecku określone wzorce postępowania lub zachowania społecznie akceptowane. W trakcie bajkoterapii można wprowadzić wspomagająco aromaterapię i muzykoterapię. Dzięki czemu dziecko będzie miało możliwość wielozmysłowego poznania docierających do niego informacji o otaczającym świecie. Kiedy  przeszkodą  w zrozumieniu treści bajki czy baśni jest zawiłość  tekstu, który chcemy przybliżyć dziecku z niepełnosprawnością intelektualną należy ją samemu (własnymi słowami) zredagować. Będzie  ona bardziej zrozumiała dla odbiorcy.

Samodzielne czytanie bądź głośne czytanie  dziecku pozwala  na doświadczanie poczucia akceptacji, zaufania, bezpieczeństwa, uwrażliwia  na dobro i piękno, stymuluje rozwój  oraz umożliwia poznanie rzeczy fantastycznych.

Bajkoterapia jest więc metodą wsparcia psychicznego, którą mogą wykorzystywać nie tylko bibliotekarze, nauczyciele ale i rodzice oraz opiekunowie dzieci.

Zachęcam rodziców aby z dziećmi sięgnęli po książki, płyty  z czytanymi bądź opowiadanymi  bajkami. 

Życzę wielu pozytywnych wrażeń  z kontaktu z literaturą!

Bibliotekarz